I was looking back to see if you were looking back at me to see me looking back at you
Een tentoonstelling die ambigue grenzen bewandelt tussen het zichtbare en onzichtbare, realiteit en fictie, privé en publiek, reflectie en inbeelding, argwaan en verlangen.
Zien en gezien worden. Het verlangen om opgemerkt te worden en de angst om betrapt te worden zijn universeel menselijke gevoelens. In een samenleving waarin iedereen vrijwillig details over hun leven met de wereld deelt, we ons afvragen of Google ons ‘afluistert’ en beveiligingscamera’s ons overal volgen, heeft de blik, en vooral de blik van een ander, een bijzondere waarde.
Enerzijds zijn er meer dan ooit mechanische ogen op ons gericht – we dragen allemaal een of meerdere camera’s op zak en maken voortdurend beelden van onszelf en elkaar. De honderd ogen van de mythologische reus Argos en het alziend oog van God zijn vervangen door miljoenen mobiele camera’s die de meest belangrijke en banale momenten van onze levens registreren. De manier waarop digitale technologie en zichtbaarheid onze levens bepalen, intensifieert een vorm van paranoia die misschien altijd al bestond: het gevoel gezien te worden door al dan niet levenloze objecten. Anderzijds is het ook heel menselijk om in onze omgeving, in muren, huizen of bomen, schijnbaar ogen of gezichten te herkennen. Zijn we onbewust op zoek naar de warmte van een herkenbare blik? Of zijn we bezorgd dat die koude stenen blik ons, net als de camera van onze telefoon, ook ziet? Misschien zelfs terugkijkt? Hebben de muren ogen? Lachen al die levenloze blikken ons toe, of beoordelen ze ons?
Wanneer zijn we van de (beoordelende) blik van een ander afgeschermd? Wanneer willen we gezien worden? Wanneer worden we, buiten ons weten om, gadegeslagen door een onzichtbare gluurder? En omgekeerd: wat doen we wanneer we denken dat er niemand kijkt? Wat gebeurt er net om de hoek, net achter het gordijn, net voorbij onze blik? Wat zien we, wat kiezen we niet te zien en wat beelden we ons in? Welke blikken flatteren of beschamen, welke blikken lokken we uit of slaan we neer? En welke menselijke of mechanische blikken volgen ons?
Curator: Tamara Beheydt
Kunstenaars: Karina Beumer, Che Go Eun, Elleke Frijters, Joke Hansen, Mehdi-Georges Lahlou, Meriton Maloku, Mikes Poppe, Martina Sauter, Kris Van Dessel, Charlot Van Geert, Tim Volckaert
