Het werk van Gaston Wuestenbergs (Alken, 66) vertrekt vanuit een onvoorwaardelijke liefde voor de natuur. Zijn kunstenaarsboeken zijn een verzameling van observaties, maar ook een commentaar op de wijze waarop we vandaag met de natuur omgaan. Hij beschrijft en verbeeldt voorwerpen die hij vindt en creëert zo een universum waarin alles onderling in verbinding staat. Zo is ook het werk niet los te koppelen van de kunstenaar zelf.
Zijn werk kan in veel gevallen gelezen worden als een waarschuwing aan de mens, met name hoe slecht de mens de natuur en alle levende wezens daarin behandelt. Gaston is na vele jaren moeten verhuizen van zijn huisje vol spinnenwebben en zijn verwilderde tuin naar het Hasseltse Volkstehuis. En het waren net alle levende wezens in dat huis en die tuin die hem zo inspireerden voor zijn kunst. “Als de tuin verwoest wordt, sterven ze allemaal.”
